Het is niet te geloven, maar het gaat echt gebeuren. Mijn eigen moestuin. En daarmee bedoel ik niet zo’n verzameling van die populaire supermarktbakjes die niet aan te slepen zijn. Nee, vanaf april sta ik – samen met twee toffe meiden uit de wijk – wekelijks te zwoegen op ons eigen stukje land. Gewoon hier

‘Dus je stopt ze gewoon in de grond?’ Gelukkig ben ik niet de enige moestuinbeginner en staan er meer mensen verbaasd te kijken naar de kist vol oude aardappelen. Eindelijk was het zover, de eerste moestuinles. Samen met twee vriendinnen ben ik de trotse huurder van 20m2 grond bij Steede Hoge Woerd. Met vijf doorgeschoten

En dan, na vier weken, is er ineens een explosie van leven in onze moestuin. Scheuten prei, wortel en knoflook steken dapper omhoog uit de grond. En ook de spinazie, sla en – in de kas – de stekkies tomaat en pompoen groeien gestaag door. Het is een drukte van belang. En niet alleen in

“Gewoon alles uitproberen,” zei de moestuinjuf in de eerste les, “en dan merk je vanzelf wat er misgaat.” Nou, dat heb ik gedaan en gemerkt. Veel van wat er in de tuin staat groeit als de spreekwoordelijke kool, maar zoete aardappel, dat werd een bittere pil. Na weken liefdevol proberen ging ik bijna over mijn