Hé, wat leuk dat je wat meer over mij wilt weten! Nou, daar gaan we. Ik ben Danielle van Helden en woon met mijn gezin en onze Friese Stabij Max in Utrecht. In mijn vrije tijd lees ik verschillende boeken tegelijkertijd, rommel wat in mijn moestuin of trek er met het gezin op uit met de camper. O, en ik ben altijd aan het schrijven. Sinds ik een boekcontract heb gekregen bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff en mijn eerste feelgoodroman Het begint met een geheim in augustus 2022 is uitgekomen, mag ik me van mezelf auteur noemen. In mei 2023 verschijnt mijn novelle Met een korreltje zand en op 25 oktober verschijnt mijn nieuwste roman Even aan mijn moeder vragen.

Zolang ik me kan herinneren ben ik dol op verhalen. Als kind had ik maar liefst twee bibliotheekpassen, schreef gedichtjes en liedjes en, oké, ik durf het hier wel te zeggen, tijdens mijn middelbare schooljaren schreef ik samen met een vriendinnetje vréselijk gênante zwijmelverhalen, die we met rode oortjes aan elkaar uitwisselden in de pauzes.

Na mijn studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening heb ik vijftien jaar als begeleider in de gehandicaptensector gewerkt. Daar ontmoette ik zoveel mensen met een bijzonder levensverhaal. Mensen die plots geconfronteerd werden met verlies of een beperking die het leven op de kop zette. Maar dat betekende niet dat er nooit meer gelachen werd. Het is bewonderenswaardig hoeveel humor en veerkracht een mens heeft. Humor is wat mensen verbindt en helpt te relativeren in moeilijke tijden. Ik vind het mooi om juist daarover te schrijven.

Pakweg zes jaar geleden begon ik met moestuin-columns. Een cursus creatief schrijven volgde en al na de eerste les wist ik: ‘Ik ga gewoon een boek schrijven.’ Dat is een beetje wie ik ben: vrij eigenwijs en altijd voor de volle honderd procent erin. Ik heb me geregeld afgevraagd waar ik eigenlijk mee bezig was, maar toen ik in 2021 een schrijfwedstrijd won en mijn korte verhaal Op rolletjes werd gepubliceerd in de Romcomnibus, ging het snel. Ik kreeg een boekcontract bij Luitingh-Sijthoff en dat mijn boeken nu door iedereen gelezen kunnen worden, vind ik zo geweldig. Ik moet mezelf geregeld echt even knijpen.